No tags yet.
Recently I had this awareness that once I stop being perfectionist; life finds its own flow at ease. And unusually, I acted upon this awareness:)
I’m super excited about finally launching this blog in its simplest layout, even if amidst my thesis submission preparation – means might not be having the time and attention needed for this blog. But, I couldn’t postpone my enthusiasm to share things and connect with you any longer.
I consider myself multilingual and multitasked with its pros and cons. My thinking switches from English to Turkish or vice versa. To make things more complicated, I often refer to Sanskrit terms or terms from other cultures.
I’ll do my best to provide translations for each post; but I apologize if/when I fail to do so. Same goes for grammar mistakes and using English keyboard for writing Turkish – because it is really really difficult to switch to Turkish keyboard for someone who writes pages in English.
Son zamanlarda bir farkindalik geldi: mukemmeliyetci olmayi biraktigimda, her sey daha kolay ve her sey ‘oluyor’.
Senelerdir erteledigim bu blog icin acayip heycanliyim, her ne kadar tam da tezimi tamamlamaya cok yaklastigim ve dolayisiyla hic de baska seylere /hayata(!) vaktimin olmadigi bir donemde olsa bile. Gerektigi kadar ozenle yazamayacak olsam bile, artik biriktirdiklerimi paylasma ve seninle baglantiya gecme hevesimi ertelemek istemiyorum.
Artilari ve eksileriyle, ayni anda pek cok seyi kotarmaya calisan farkli dilleri kullanarak kendini ifade edebilen biriyim. Zihnim Ingilizceden Turkceye ya da tersi seklinde akmakta, bir de bunlara kullandigim Sanskrit ya da baska kulturlere dair terimler eklenmekte. Hal boyle olunca, her ne kadar yazdiklarimin cevirilerini yapmaya ve ozenli yazmaya niyet etsem de, simdiden hatalar ve su anda oldugu gibi Ingilizce klavye uzerinden Turkce yazdigim icin ozur dilerim. Senelerdir surekli Ingilizce yazan birisi icin Turkce klavyeye gecmek cok ama cok zor. Ve her zaman buna vakit olmayabiliyor. Umarim bu yuzden okumamazlik etmessin.